همه روزها روز خداست و فردا نیز مستثنا نیست 35 سال پیش بعد از عبور از خیابان با ماشینی تصادف نمودم ضربه به قدری شدید بود که چشمانم فرو بسته شد و در میان صداهای افرادی که پیرامون من جمع شده بودند این صدا طنین دلربایی داشت گویی آن را از بدو تولد میشناختم و به آن مانوس بودم هرچه جستجو میکردم هیچ تصویری را نمیافتم گویی فقط صدا بود و صدا دهانم تلخش شد تلخی که از شوری بیش از حد بود چشمانم را که گشودم انگشت زنی را دیدم که در دهانم فرو کرده بود شوری نمکی که از انگشتان او به دهان من منتقل شده بود جهان را مقابل چشمان من روشن نمود لبخندی به لب داشت چهره اش حکایت از رضایت عملش بود دستی به پشتم زد و گفت پاشو حالا زوده که بری دنیا مال توست حالا حالا ها وقت داری که بخوابی فردا و فردا ها مال توست پاشو پاشو بچه جون یه یا علی بگو و پاشو من هم پاشدم و یادم اومد که یا علی نگفته پاشدم همونطور که داشتم میر فتم به اون زن گفتم من یا علی نگفتم و پا شدم اون زن خندید و گفت عیب نداره فردا بگو فردا هم روز خداست
